برش زدن زندگی دبیر شورای عالی امنیت ملی توسط رادیکال‌ها/ علی لاریجانی برای نظام تصمیم سخت بگیرد!

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

حضور علی لاریجانی در کشوت دبیر شورای عالی امنیت ملی همچنان از سوی اصلاح‌طلبان با واکنش‌هایی روبه‌رو است که جالب توجه است، روزنامه هم‌میهن در یادداشتی با عنوان «بازی مرگ و زندگی سیاستمدار» نوشته است:

علی لاریجانی که روزگارانی نه‌چنان دور، ریاست او را بر صداوسیما، ننگ ما می‌خواندند امروزه به یکی از معتدل‌ترین و وزین‌ترین سیاستمداران ما تبدیل شده. تا جایی که عده‌ای انتصاب او را بر دبیری شورای عالی امنیت ملی، نشانه تغییرات جدی در حکمرانی کشور می‌دانند و صراحتاً می‌گویند که این انتصاب یعنی پایان دوران تندروهای خودارزشی‌پندار در کشور. از آن روزگارانی که علی لاریجانی حامی تمام‌قد برنامه «هویت» در سازمان صداوسیما بود تا به‌امروز چه‌ها گذشته است؟ آیا علی لاریجانی حقیقتاً با برنامه «چراغ» و «کنفرانس برلین» و پخش سرود «آمریکا آمریکا مرگ به نیرنگ تو»، آن هم بلافاصله بعد از بازی تیم ملی فوتبال ایران و آمریکا در جام جهانی، فاصله گرفته است؟

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است:

لاریجانی در مقام ریاست مجلس البته با لاریجانی رئیس صداوسیما تفاوت‌های بسیار داشت و هرچه پیش‌تر رفت، این تفاوت‌ها بیشتر رخ نمود اما بزرگ‌ترین لطف را در حق او کسانی انجام دادند که او را دوبار ردصلاحیت کردند. این ردصلاحیت‌ها سبب شد تا لاریجانی نه‌تنها به سیاست، نتایج و توابع آن عمیق‌تر بیاندیشد بلکه در شیوه حکمرانی به‌جد تأمل کند و حتی کتابی در این باره بنویسد. لاریجانی در این کتاب نشان می‌دهد که حاکمیت برای او صرفاً رسیدن به یک مقام سیاسی نیست و دغدغه‌های او چیزی فراتر از دعواهای روزمره اهل سیاست است.

این روزنامه همچنین در ادامه نوشته است:

سیاست، ساحت این پهلوان‌بازی‌ها نیست که اگر بود، ما خیلی زودتر از این‌ها از شر تندروها و دار و دسته آن‌ها خلاص می‌شدیم. در سیاست گاهی برای یک تصمیم اشتباه باید تاوان‌های سنگینی پرداخت. گاهی باید حسابی صبر کرد و دندان بر جگر فشرد تا روزنه‌ای از امید یافت شود بلکه بتوان راهی برای برون‌شد از آن اشتباه سهمگین تدارک دید. از بازگشت علی لاریجانی به شورای عالی امنیت ملی ـ که این روزها شاید یکی از مهم‌ترین مناصب عالی در کشور است ـ خوشحال باشیم اما این جایگاه را به مرگ و زندگی گره نزنیم.

روزنامه شرق نیز در یادداشتی مشترک درباره لاریجانی نوشته است:

افزایش انتظارات نه صرفاً به ویژگی‌های فردی لاریجانی بلکه به تلقی تغییر رویکرد در حاکمیت برمی‌گردد؛ مشابه برداشتی که پس از انتخاب مسعود پزشکیان به ریاست‌جمهوری شکل گرفت. آنان نوشتند: لاریجانی به دلیل نزدیکی سیاسی به اصولگرایان می‌تواند با ادبیات سیاسی، فرهنگی و حتی نظامی رقبای دولت هماهنگ‌تر باشد و این امر می‌تواند فرصت‌هایی تازه برای دولت ایجاد کند.

در این یادداشت با اشاره به سابقه و توانایی‌های لاریجانی تأکید شده که او معجزه‌گر نیست و موفقیت او منوط به تصمیم سخت و شجاعانه نظام برای عبور از وضعیت کنونی است. نویسندگان خواستار برداشتن موانع قانونی و اجرایی غیرضروری و ایجاد وفاق در ساختار حکومتی شدند و هشدار دادند که ناهماهنگی در درون حاکمیت، پیام‌های منفی به جامعه و جهان مخابره می‌کند.

برش کردن زندگی سیاسی لاریجانی از سوی اصلاح‌طلبان با هدف فشار روی او برای گرفتن تصمیم‌هایی است که او را از لاریجانی میانه‌رو به لاریجانی چپ‌گرا تغییر جا خواهد داد.

بی‌شک دبیر شعام به خوبی صحنه سیاسی موجود را دیده و نه بر اساس آرزوهای یک طیف خاص که بر اساس کشور عمل خواهد کرد.

اصلاح‌طلبان غالباً عادت دارند آرزوی خود را جای خبر بنویسند و همین کار را هم درباره انتصاب دبیر جدید شورای عالی امنیت ملی انجام داده‌اند.

این در حالی است که شورای مذکور و دبیرخانه آن در چارچوب سیاست‌های کلان نظام رفتار می‌کنند و انتصاب جدید هم بیشتر برای پر کردن بخشی از خلأهای مدیریتی دولت
انجام گرفته است.