حرف‌های رسمی آقا در جلسات غیررسمی
«آقا» در چند وقت اخیر بخشی از مهم‌ترین مبانی فکری خودشان را در جلسات «غیررسمی» مطرح کردند.
به عنوان مثال در دیدار اعضای ستاد کنگره‌ی ملی شهدای استان کهگیلویه و بویراحمد فرمودند: «عقب‌نشینی غیرتاکتیکی در هر میدانی غضب الهی را به دنبال دارد.»
یا در محفل روضه‌‌ی خودشان در سخنانی کوتاه فرمودند: «کوتاهی‌های ما، یک جا دهن‌لقّی‌مان، یک جا کمک نکردنمان، یک جا اعتراض کردن بیخودی‌مان، یک جا صبر نکردنمان، یک جا تحلیل غلطی که از اوضاع میکنیم، گاهی تأثیر میگذارد ــ [آن هم] تأثیرات تاریخی ــ یعنی این‌جور مسیر را عوض میکند؛ لذا خیلی باید مراقبت کرد.»
حالا درست دو روز قبل «آقا» در دیدار دست‌اندرکاران کنگره‌ی شهدای امدادگر فرمودند: «باطل ماندنی نیست، باطل رفتنی است، بلاشک، منتها باید اقدام کرد. این‌جور نیست که ما بنشینیم تماشا کنیم تا باطل خودش آب بشود و از بین برود؛ نه، اینکه خدای متعال باطل را رفتنی اعلام میکند، این یعنی اگر چنانچه در مقابلش ایستادی، مبارزه کردی، کار کردی، این ماندنی نیست، این قدرت بر مقاومت ندارد.
وَ لَو قاتَلَکُمُ الَّذینَ کَفَروا لَوَلَّوُا الاَدبارَ ثُمَّ لا یَجِدونَ وَلِیًّا وَ لا نَصیرًا؛ شما اگر سینه سپر کردید، اگر ایستادید، بدون تردید او پشت خواهد کرد؛
امّا اگر شما یا نشستید یا روی خوش نشان دادید یا لبخند زدید یا فرار کردید یا او را به کارهایش تحسین کردید، نه، او از بین نمیرود، روزبه‌روز بیشتر هم پُرروتر خواهد شد.»
می‌خواهم رمزگشایی کوتاهی از این بیانات راهبردی داشته‌باشم:
مصداق اتمِّ «باطل» در بیانات ایشان «آمریکا»ست.
باطل رفتنی است؛ البته با «مبارزه».
امروز «مبارزه» دو مصداق روشن در بیانات ایشان دارد که دومی نتیجه‌ی اولی است: «جهاد تبیین» و «استقامت».
آنچه این «مبارزه» را به حاشیه میبرد چیست؟
نشستن؛
روی‌خوش‌نشان‌دادن به دشمن؛
لبخندزدن به دشمن؛
فرارکردن؛
تحسین‌کردن کارهای دشمن.
«جهاد تبیین نکردن»، همان نشستن است که به دنبالش فاصله‌گرفتن از «مقاومت» در میان مسئولان و مردم شکل می‌گیرد.
«روی‌خوش‌نشان‌دادن به دشمن و لبخندزدن به او» زمانی محقق می‌شود که مردم و مدیران به وعده‌های او اعتماد کنند.
«فرارکردن از دشمن» هم زمانی اتفاق می‌افتد که شما به توانایی‌های خود اعتماد و اعتقادی نداشته باشید.
«تحسین‌کردن دشمن» هم زمانی است که ارعاب او شما را بترساند و توانایی‌هایش را بیش از اندازه‌ی واقعی ببینید.
تکلیف چیست؟
۱) همه باید «مجاهد میدان جهاد تبیین» شویم؛
۲) «نظریه‌ی مقاومت» را اول باور کنیم و بعد ترویج؛
۳) «افول آمریکا» را عالمانه بپذیریم و بعد آن را فریاد کنیم تا ذره‌ای هم اعتماد به او صورت نگیرد.
۴) «پیشرفت‌های انقلاب» را عالمانه بپذیریم و بعد آن را فریاد کنیم تا احدی از «مردم حرم جمهوری اسلامی» از مقابل او فرار نکند.
۵) شیری که نه دندان دارد و نه یال و کوپال، نباید از نعره‌اش دچار هراس شد.
✍ عباس بابائی
منبع: انتهای افق