لیاقتت همون «کونده» است، عادل جان!
وقتی تلفظ صحیح اسم بازیکن بارسا مهم‌تر از «ایران» بود!
بازی اینتر و بارساست؛ تیم اسپانیایی بازیکنی دارد که تلفظ صحیح اسم او به‌خاطر رعایت مناسبات فرهنگ عرفی در میان ایرانیان با احتیاط همراه است. عادل فردوسی‌پور وظیفه گزارش بازی را در پلتفرم اختصاصی‌اش به عهده گرفته تا مخاطب از شنیدن تکیه‌کلام‌ها و شوخی‌های بامزه او در حین تماشای مسابقه فوتبال لذت ببرد، امّا تهیه‌کننده و برنامه‌ساز سابق صداوسیما، با تلفظ چندباره و به قول خودش «صحیح» اسم بازیکن فرانسوی بارسا، مخاطبش را شرم‌زده می‌کند و این فکر را در خاطرش به ثبت می‌رساند که چرا فردوسی‌پور -که زمانی نماد حریت و آزادگی طیفی از غربگرایان در تلویزیون به حساب می‌آمد- اکنون به وضعیتی رسیده که از تکرار اسم معمولی یک بازیکن فوتبال به وجد می‌آید و آن همه ادعای فضل و دانش و ادب را با نقاب ظاهری و عاریه‌ای‌اش برای همیشه در رسانه ملّی جا می‌گذارد تا حتی پس از حمله رژیم کودک‌کُش صهیونی به میهن ما جرئت بیان واقعیت را از ترس ریزش بینندگان برنامه پلتفرمی خود نداشته باشد!
اغلب کسانی که دنبال‌کننده فردوسی‌پور و برنامه‌هایش در این سال‌ها بودند وقتی جنمی از او در محکوم کردن نیروی نیابتی آمریکا ندیدند به وی پشت کردند؛ همان‌طور که در کامنت‌های بی‌شمار برنامه فوتبالی‌اش در اینستاگرام دیدیم. ای کاش «ایران» برای فردوسی‌پور به اندازه تلفظ صحیح اسم بازیکن بارسا اهمیت داشت.
با گذشت چند روز از آغاز و اتمام تجاوز رژیم صهیونیستی به کشور ما، تیم رسانه‌ای فوتبال ۳۶۰ هنوز به جمع‌بندی لازم به‌منظور محکوم کردن آمریکا و اسرائیل نرسیده‌اند و تنها در یک پست آرزو کردند که سایه بلند جنگ از سر ملت دور بماند (نقل به مضمون). حال شاید در ادامه بیایند و بگویند به اینترنت دسترسی نداشته‌اند. ولی خودمانیم، در روزگاری که بازیکنان فوتبال، چهره‌های رسانه‌ای و هنرمندان به هر شکلی پیام همبستگی خویش را به ملت قهرمان ایران رساندند این حرف‌ها نیز در صورت بیان شدن بهانه‌ای بیش نیستند.
برنامه فوتبالی تحت اداره عادل فردوسی‌پور از آغاز شکل‌گیری تاکنون به تنها چیزی که کمتر به آن پرداخته «فوتبال» و بحث‌های فنی و تخصصی مربوط به آن است، پس حرف زدن از «وطن» هم باید در این چرخه جای بگیرد مگر اینکه قرار باشد «ایران» و مردمش را تنها برای مصارف شخصی خودمان بخواهیم. می‌توان این قول را به عادل فردوسی‌پور داد که محکوم کردن دشمن در این لحظه حتی با احتساب هزینه و فایده انجام عمل، بیشتر به صرفش خواهد بود تا ضررش.
منبع: انتهای افق