ناتو در آستانه‌ی فروپاشی؟/ رابطه آمریکا و اروپا در شکننده‌ترین وضعیت ممکن
گروه بین‌الملل-: در سایه تردیدهای فزاینده درباره تعهد آمریکا به ناتو، به‌ویژه با وجود بازگشت ترامپ به قدرت، این سوال مطرح می‌شود که اگر ایالات متحده از این پیمان نظامی- امنیتی خارج شود، چه آینده‌ای در انتظار جهان خواهد بود؟ آیا شاهد فروپاشی ناتو و شکل‌گیری نظمی نوین در اروپا خواهیم بود، یا قاره سبز با تکیه بر توان داخلی، مسیر استقلال از واشنگتن را در پیش خواهد گرفت؟
خبرگزاری بین‌المللی بلومبرگ، اخیرا در مقاله‌ای به قلم جیمز استاوریدیس، فرمانده ارشد سابق ناتو، به تشریح تنش‌های ناتو و آمریکای ترامپی پرداخته است. به زعم نویسنده، با توجه به اظهارت روزافزون «دوقطبی سازی» که از اروپا و واشنگتن به گوش می‌رسد، اکنون زمان تصویرسازی از جهان فردا است. اگر آمریکا از ناتو خارج بشود، صحنه بین‌الملل چگونه خواهد بود؟ مشروح این مقاله به شکل ذیل است.
درخواست قابل‌درک زلنسکی برای یک «نظام متحد اروپایی»، به این معناست که دیگر نمی‌توانیم روی آمریکا حساب کنیم. این موضوعی است که زلنسکی، قبل از دریافت توهین هفته گذشته از سوی ترامپ، درباره‌اش صحبت کرده است. اما با وجود همه این اظهارات، ارزش ناتو برای آمریکا همچنان بالا باقی‌مانده است. با وجود تمام ناامیدی‌هایی که نسبت به اروپایی‌ها وجود دارد، ایالات متحده در نهایت می‌خواهد که آن‌ها به او کمک کنند تا با تهدید فزاینده چین در اقیانوس آرام مقابله کند. اما اگر آمریکا به غریزه‌های برخی از راست‌گرایان سیاسی در کشورش پیروی کند و به‌طور رسمی از این اتحاد خارج شود و ناتو را از نظر مالی تأمین نکند، این سازمان فرو می‌پاشد.
جایگزین اروپا برای ناتو چه خواهد بود؟
احتمالاً یک سازمان پیمان اروپا(ETO) شکل بگیرد. این سازمان ممکن است بر اساس پیمان کنونی ناتو بنا بشود؛ اما ایالات متحده را شامل نشود. کانادا ممکن است تصمیم بگیرد که در ETO، در کنار اروپاییان بماند. به‌طور کلی، ترتیبات امنیتی جدیدی ممکن است زیر نظر اتحادیه اروپا ایجاد شود (که شامل انگلیس به عنوان یک کشور غیرعضو اتحادیه اروپا است).
کسی نمی‌تواند از آینده خبر بدهد؛ چون هنوز هیچ کشوری به طور کامل از ناتو خارج نشده است. اما اگر ایالات متحده به سادگی تصمیم بگیرد که از ناتو کناره‌گیری کند، پیش‌بینی می‌شود که اروپایی‌ها سه کار انجام خواهند داد.
اولاً، اروپاییان به تقویت منابع و مواضع دفاعی خود ادامه خواهند داد. این مهم را با افزایش توان هسته‌ای در فرانسه و انگلیس محقق خواهند کرد. همچنین، هزینه‌ها در زمینه فناوری اطلاعات و جنگ سایبری افزایش خواهد یافت و با عملیات‌های ایالات متحده رقابت خواهند کرد.
دوم، سیاست‌های خارجی اروپایی‌ها به سرعت از سیاست‌های ایالات متحده جدا خواهد شد. به جای مواجهه با چین در کنار واشنگتن، ممکن است به‌دنبال همکاری‌های اقتصادی و شاید حتی نظامی با پکن باشند. همکاری با چین، تدبیری در تقابل با همکاری‌های فزاینده ترامپ با پوتین است. با این تفاصیل، احتمال دارد کشورهای بیشتری به ابتکار «یک کمربند، یک راه» چین بپیوندند. اروپا ممکن است کمتر تمایل به همراهی با آمریکا در فشار به ایران در مورد برنامه هسته‌ای‌اش داشته باشد و به‌جای آن به‌دنبال منافع اقتصادی در ایران باشد.
سوم، اروپا به شدت از اوکراین حمایت خواهد کرد؛ زیرا رهبران این قاره به این درک رسیده‌اند که تسلیم شدن به خواسته‌های توسعه‌طلبانه‌ی پوتین، و رها کردن اوکراین در برابر روسیه، شکست سنگینی برای قاره سبز به بار خواهد آورد. این فاجعه نه تنها به نابودی استقلال و حاکمیت اوکراین منجر خواهد شد، بلکه پیامدهای اقتصادی، سیاسی و امنیتی مخربی برای کل اروپا به همراه خواهد داشت. از دست دادن اوکراین، این کشور حاصلخیز و غنی از مواد معدنی، ضربه مهلکی به امنیت غذایی و انرژی اروپا وارد خواهد کرد؛ همچنین موقعیت روسیه را به عنوان یک قدرت مسلط و تعیین‌کننده در منطقه تقویت خواهد کرد.
در آخر، امیدوارم پل ترانس‌آتلانتیک به طور کامل نشکند. اما به وضوح می‌توانم صدای ترک برداشتن آن را بشنوم. اگر این پل فرو بریزد، اوضاع برای هر دو طرف اقیانوس اطلس، خوب نخواهد بود.
انتهای‌پیام/
منبع:rajanews.ir
کلیه اخبار و مطالب ارائه شده، از وبسایت ها و خبرگزاری های رسمی کشور گردآوری می شوند. لذا زنجان 024 هیچ گونه مسئولیتی در قبال محتوای مطالب و استفاده مخاطبان و تبعات ناشی از آن ندارد!