حصارسلجوقی شهر زنجان

قدمت حصار شهر که به قلعه شهر شهرت دارد مربوط به دوران سلجوقی است که در فتنه مغول قسمت اعظم آن تخریب شده ودر دوران صفویه به علت شرایط توپوگرافی وموانع طبیعی ،حصار شهر منطبق بر دیوارقبلی مجددا” بازسازی شده است .

دروازه های زنجان : ادوارد براون (۲۰)در کتاب خود می نویسد ((شهر زنجان یک دژ مستحکم که بتوان مدت زیادی در آن پایداری نمود ندارد .گرچه در اطراف شهر حصاری حدود ۱۰ متر وجود دارد ولی این حصار با مصالح بی دوام ساخته شده وویران کردن آن آسان است ))

در آن زمان پنج دروازه شهر زنجان را با شهرها وروستاها وبیرون شهر مرتبط می کرد که از این دروازه ها در حال حاضر آثار قابل توجهی باقی نمانده است. این دروازه ها عبارت بودند از دروازه تهران ,دروازه قلتوق ,دروازه تبریز ,دروازه رشت ,دروازه ارک .

البته غیر از دروازه ها راههای فرعی دیگری نیز بودند که ارتباط شهر زنجان را با شهرها وروستاهای دیگر برقرار می کردند مثلا”راه کربلا راه همدان ،جاده همایون ,جاده حسین آباد، جاده اردبیل و….با این تفاوت که دروازه ها قدیمی تر ورسمی تر بودند ،با دیوارهای بلند وقطور که((قالادواری)) ,((قالا دیبی))وقالا ایشیگی ((۲۱)) نامیده می شدند . دروازه تهران که به پایتخت منتهی می شد معروفتروقدیمیتراز همه ی دروازه ها بود. این دروازه در انتهای خیابان مسگرها در تقاطع خیابان صدر جهان وخیابان مسگرها قرار داشت. ومتاسفانه هیچ اثری از آن باقی نمانده است .