منطقه حفاظت شده سرخ آباد
منطقه حفاظت شده سرخ آباد با وسعت ۱۲۲,۶۱۸ هکتار مابین شهرستان طارم و زنجان و بین دو رشته کوه شمالی و جنوبی این استان واقع شده است.
مشخصات و شرایط جغرافیایی
این منطقه به دلیل شرایط اکولوژیکی خاص و دارا بودن زیستگاه های متنوع و کوهستانی، دشتی و محیط های آبی از تنوع گیاهی و جانوری بالایی برخوردار است.
دشت سهرین در داخل منطقه بعنوان یکی از زیستگاه های با ارزش آهو محسوب می شود.
دامنه ارتفاعی ۵۰۰ تا ۲۹۰۰ متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه ۵۰۰ میلیمتر و ۱۱ درجه سانتیگراد منطقه را دارای اقلیم نیمه خشک مدیترانه ای معتدل نموده است.
ارتفاعات مهم:
ارتفاعات مهم در منطقه حفاظت شده سرخ آباد عبارتند از: کوه سرداب، سرخ آباد، کلکش، الگناف، دینگه داغ، چله خانه، خیرالمسجد، طواش داغی، بیوک داغی، مند جال، توپ آنلان (قریه ساری)، کوه پلنگه (کسوان)، کوه قلعه (شیت)، کوه صهمام (جیزوان)، گلجین، کیتی داغ، چله خانه (رشید آباد)، زرش، چونوباشی (ولیدر ولیس)، کوه بیجار (سرخه مشه)
جاذبههای توریستی:
از مهمترین جاذبههای توریستی منطقه میتوان به: چشمه آب گرم و آب معدنی وننق، یخچال طبیعی ولیدر، چمنزار سرد آب و آبشار سرخه مشه اشاره نمود.
پوشش گیاهی:
گونه های شاخص گیاهی منطقه حفاظت شده سرخ آباد عبارتند از: ارس، گردو، سیاه تلو و گونه های دیگر آن شامل: زالزالک، انار وحشی، داغداغان، زرشک، زیتون، گون، آویشن، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، لاله، مرزه و ثعلب می باشند.
گونههای شاخص جانوری:
گونههای شاخص جانوری منطقه حفاظت شده سرخ آباد عبارتند از:
پستانداران: آهو، پلنگ، خرس قهوه ای، قوچ و میش، کل و بز، گراز، کفتار، تشی، سمور سنگی، سنجاب زمینی، رودک
بر اساس سرشماری صورت گرفته در مهرماه سال ۱۳۹۲ تعداد ۱۶۵۰ رأس آهو در دشت سهرین شمارش شدند. پرندگان: کبک دری، هوبره، عقاب، شاهین، دال، غاز خاکستری، خوتکا، لک لک سفید، باکلان
خزندگان و دوزیستان: افعی البرزی، افعی شاخدار ایرانی، افعی زنجانی
ماهیان: کپور، سیم، اسبله