استاد روح انگیز محمدی (گلیم بافی)

از سنین کودکی با بافت گلیم آشنا شده و خیلی زود در این کار تبحر لازم را بدست آورد. به گفته ایشان گلیمهای بافته شده در آن دوره برگرفته از نقوش محلی بوده و بافندگان نیز همان نقشها را وارد گلیم می کردند. از ۱۲ سالگی شاگرد گرفته و به آموزش فرشبافی پرداخته و از سن ۱۸ سالگی به آموزش گلیم در خانه روی آورده است. در سال، ۸ الی ۱۲ کارآموز داشته و نحوه آموزش ایشان از دوره مقدماتی تا تکمیلی بوده است. تا سال ۶۴ در منزل آموزش میداده و لی بعد از آن در مرکز آموزشی استان و در مناطق ماهنشان، طارم، قیدار و انگوران به عنوان ناظر پروژه های گلیم و فرش در «مدیریت صنایع دستی استان زنجان» مشغول به فعالیت بوده است. انواع نقوش محلی فرش که از سوی ایشان آموزش داده شده است، اعم از: لچک ترنج، کف ساده، شاه عباسی، ماهی درهم، شکارگاه و قُلتوق بوده و نیز نقوش محلی که در بافت گلیم بکار برده، اعم از: توسباقا(لاک پشت)، صاندیق(صندوق)، پقیل، پَشنوک، سماور، توت فرنگی، کاج، اوچ گول(۳ گل) و لچک ترنج بوده است.

استاد در حال حاضر نیز کماکان به فعالیت خود در زمینه بافت گلیم ورنی و قایقی ادامه می دهد.