بیطرفان بیشرفانند!
مدعیان صلح‌طلب کجایند؟!
آقای جعفر پناهی مگر نخل طلایت را پس می‌گیرند اگر امروز برای همان دسته از زنان هم‌وطنت که در جشنواره‌ی کن برایشان روضه خواندی، یک واکنش حداقلی از خود نشان بدهی؟!
آن‌روز که با ترانه‌ی توماج صالحی با ادعای وطن‌دوستی روی فرش قرمز قدم زدی، فکر نمی‌کردی در روزگار نزدیکی این‌چنین مفتضح پشت وطن را خالی کنی؟!
سعید روستایی هم احتمالاً نمی‌خواهد خدشه‌ای هرچند ناچیز به پرونده‌اش وارد شود تا در سال‌های آتی حرفی برای گفتن در فرانسه و شانسی برای بردن یک تندیس حداقلی از جشنواره‌ی کن داشته باشد!
محمد رسول اف ، علی دایی ، شیرین عبادی ، نرگس محمدی هم…
و دیگرانی که با ادعای کذب و پوچِ وطن‌پرسی در سال‌های اخیر به کشور ایران تاختند؛ خود را از مردم شماردند و مقابل جمهوری اسلامی ایران ایستادند!
اما امروز روسیاهی به ذغال می‌ماند و سکوت‌تان در تاریخ ثبت می‌شود!
🔻خوب به درک که تا امروز چیزی درباره تجاوز به وطنت ننوشته ای، آقای دایی!
🔸 نه کلامت نفوذی دارد و نه زخم زبان های مدام و همیشگی ات مرهمی است بر دلهای رنجیده و جان های پرتعب و داغ دیده. و اصلآ انگار نه انگار دشمن زبون این خاک، آن که چشم بر تمامیت سرزمینی و وجودی ما دارد، تا امروز سرداران مان را شهید کرده و زن و کودک و مرد غیرنظامی را به خاک انداخته.
🔹به درک که تا امروز چیزی نگفته ای. کسی هم منتظر “چیزی” گفتنت نیست. فقط بدان نسناس ها این روزها خوب شناخته می شوند. فرق مرد و نامرد به هنگامه جنگ روشن می شود. می دانی؟
منبع: انتهای افق